CO TO JEST SIARKA ?

Siarka ( S ) jest niemetalicznym pierwiastkiem chemicznym znanym od czasów prehistorycznych. Nazwa siarki pochodzi z sanskrytu: sira – oznacza jasnożółty. Pierwiastek ten wymieniany jest już w Biblii oraz dziełach starożytności. W przyrodzie siarka występuje w dużych ilościach. Zawartość w skorupie ziemskiej to ok. 0,026% wagowego. 

Ponieważ jest ważnym składnikiem białek roślinnych i zwierzęcych, występuje również w paliwach kopalnych będących pokładami obumarłych tkanek. Podobnie jak w przypadku roślin czy zwierząt siarka jest obecna również we wszystkich komórkach organizmu ludzkiego, przede wszystkim jako bardzo ważny składnik struktury białkowej. Zawartość siarki w ustroju wynosi 0,14% wagi, głównie w postaci połączeń organicznych.

Organizm dorosłej osoby zawiera ok. 100 g siarki.

Jako jeden z makroelementów niezbędnych do życia siarka zajmuje piąte miejsce w hierarchii makroskładników mineralnych potrzebnych organizmowi ludzkiemu. Wchodzi ona w skład licznych związków utrzymujących wiele różnych funkcji ustroju człowieka oraz jest niezbędna w tworzeniu połączeń organicznych.

Gdzie ją znaleźć

Do pokarmów bogatych w związki siarki należą przede wszystkim produkty białkowe: mięso, podroby, drób, ryby, jaja, mleko i nabiał; jest ich sporo w takich roślinach jak: chrzan, kapusta, kalafior, rzeżucha; zawierają ją też: szparagi, awokado, brokuły, selery, czarne i czerwone porzeczki, dynia, kukurydza, figi, groch, fasola, sałata, majeranek, cebula, owies, pasternak, gruszki, ziemniaki, rzodkiewka, rzepa, soja i pomidory.

Objawy niedoboru siarki

Niedobory siarki występują najczęściej przy niedostatecznym spożywaniu białka a wraz z nim aminokwasów, w których obecne są związki siarki. Niedobór siarki wywołuje różnorodne, niekiedy bardzo ciężkie zaburzenia. Jeśli w organizmie brakuje siarki, widać to na pierwszy rzut oka : włosy twardnieją i wypadają, skóra traci jędrność i blednie a paznokcie zaczynają się łamać. Jej brak wpływa również na stany emocjonalne człowieka.

Opuszcza nas dobry nastrój, odczuwamy niepokój i zmęczenie, mamy kłopoty ze wzrokiem i dolegliwości stawowe. Objawem niedoboru siarki może tez być łuszczyca. Ponadto przy braku siarki potrzebne organizmowi minerały, głownie magnez, krzem, sód, mangan, wapń, żelazo, chlor, jod i potas są trudno przyswajalne dlatego w takim przypadku ciało traci większość istotnych pierwiastków, osłabiony jest metabolizm, głównie tłuszczów białek i cukru.

Poziom grup SH złożonych z siarki obniża się w organizmie przy uszkodzeniu toksycznym i wirusowym wątroby, w gorączce reumatycznej i reumatoidalnym zapaleniu stawów w procesach nowotworowych oraz po napromienianiu jonizującym. Zaobserwowano również spadek zawartości grup SH w przebiegu choroby wieńcowej i zawale mięśnia sercowego.

"Magiczne" właściwości lecznicze siarki

Według wierzeń ludowych siarka to magiczna matka płomienia. Od wieków budziła jednocześnie strach i podziw. Dla dawnych ludów miała niezwykłe właściwości. Dla alchemików była odpowiednikiem żywiołu ognia i symbolizowała energię rzeczy. Właśnie z siarki wielu mistrzów czarnoksięstwa i alchemii próbowało otrzymać złoto a nawet ze względu na obserwowane cudowne właściwości lecznicze siarki eliksir młodości.

W związku z tym, że siarka wchodzi w skład wszystkich tkanek ludzkiego organizmu, jest podstawą wielu związków biologicznie czynnych oraz jako ważny składnik podstawowej dla życia struktury białkowej jest niezbędna do tworzenia połączeń organicznych, wpływa rewitalizująco na cały organizm. Ponadto siarka wchodzi w skład licznych związków utrzymujących kluczowe funkcje w organizmie – m.in. jest składnikiem podstawowych aminokwasów-cysteiny, cystyny, metioniny, tauryny oraz takich związków jak insulina, glutation ( niezbędny dla prawidłowej pracy układu nerwowego), kwas limonowy, biotyna, heparyna ( substancja obniżająca ciśnienie krwi )witamina B1, witamina H oraz koenzym A.

Najbardziej uznanymi funkcjami siarki znanymi z medycyny ludowej a później potwierdzonymi badaniami i wynikami medycznymi jest jej pozytywny wpływ na funkcjonowanie stawów i chrząstek stawowych, leczenie schorzeń skórnych, silne właściwości odtruwające oraz działanie regenerujące, opóźniające oznaki starzenia, uodparniające i rewitalizujące cały organizm.

Właściwości biochemiczne i lecznicze siarki

Spektakularna skuteczność siarki w leczeniu schorzeń reumatycznych znana jest od wieków. Powszechnie znane są sanatoryjne kuracje wodami siarczkowymi, po których pensjonariusze odczuwają znaczącą ulgę w swoich dolegliwościach, gdyż siarka stanowiąc podstawowy budulec tkanki łącznej i kolagenu, z których zbudowane są stawy wpływa na prawidłowy rozwój chrząstek stawowych, ułatwia ich regenerację i sprawne funkcjonowanie. Ponadto siarka posiada właściwości przeciwzapalne dzięki czemu łagodzi dolegliwości bólowe, usprawnia działanie stawów oraz zapobiega ponownemu nawrotowi ich dysfunkcji. Po zażyciu siarki obniża się poziom kwasu moczowego w surowicy, gdyż jest on wydalany z moczem.  Ma to kluczowe znaczenie przy poprawie stanu w przypadku dny moczanowej.

Lecznicze właściwości siarki uznane są również przy leczeniu schorzeń skórnych. Dlatego też tym pierwiastkiem zainteresowali się już średniowieczni medycy, którzy dymem ze spalonej siarki okadzali osoby z problemami skórnymi. Dzisiaj wiadomo dlaczego – to jedyny minerał, który potrafi walczyć z bakteryjnymi zakażeniami na ciele. Siarka pozwala również zachować piękną cerę, lśniące włosy a także mocne i zdrowe paznokcie. Jest najlepszym panaceum na trądzik i przetłuszczanie się włosów ponieważ reguluje pracę gruczołów łojowych, oczyszcza skórę i poprawia jej ukrwienie. Siarka jest również podstawowym składnikiem keratyny – białka skóry włosów i paznokci oraz kolagenu warunkującego prawidłowy ich stan, wygląd i elastyczność. 

Siarka powszechnie znana jest również ze swych właściwości odtruwających. Organem detoksykującym organizm z zanieczyszczeń, toksyn i produktów ubocznych przemiany materii jest wątroba, siarka natomiast pomaga wątrobie w wykonywaniu czynności odtruwania gdyż związki zawierające siarkę mają znaczenie w mechanizmach detoksykacji, a oparta na siarce grupa SH w oddychaniu tkankowym. Związki siarki wchłaniając się mogą też redukować organiczne połączenia i na tej drodze wywierać działanie odtruwające. Ponadto reszta kwasu siarkowego zobojętnia wiele trujących związków, metabolitów, produktów rozkładu białek. Dzieje się tak również dlatego, że prawie 75 % siarki zatrzymywanej w organizmie jest utleniane do siarczanów i wydalane przede wszystkim z moczem. Ponadto część siarczanów wchodzi w połączenia ze związkami organicznymi i w ten sposób przyczynia się do detoksykacji ze związków obcych np. siarczanu nikotyny. Siarka bierze również udział w eliminacji cholesterolu, związków fenolu, sterydów, kwasów żółciowych a poprzez swój udział  we wspomaganiu produkcji kwasów żółciowych przyczynia się do prawidłowego trawienia, tak aby w jego procesie powstało jak najmniej produktów ubocznych. Siarkę stosuje się również przy zatruciach metalami ciężkimi, takimi jak Hg, Pb, As, Fe. Połączenia siarczkowe w zetknięciu z nimi dają trudno rozpuszczalne połączenia w ustroju działając odtruwająco.

Ponad to siarka wspomaga produkcję żółci oraz kwasów żółciowych niezbędnych przy trawieniu pokarmów, tak aby w trakcie tego procesu powstało jak najmniej ubocznych produktów przemiany materii. Z tego też względu uzupełnienie diety w siarkę przynosi wg korzystne efekty w przypadkach uszkodzenia wątroby i schorzeniach zapalnych dróg żółciowych.

Związki zawierające siarkę należy włączyć również do grupy antyoksydantów obok witaminy E i selenu, gdyż wzrost pod ich wpływem grup SH i glutationu w osoczu wpływa na zmiatanie wolnych rodników, tworząc aktywne centrum oxydoredukcyjne. Siarka ma dobroczynny wpływ na przemianę białkową. Powoduje zwiększoną produkcję immunoglobulin – przeciwciał biorących udział we wszystkich procesach odpornościowych oraz mobilizuje organizm do walki z chorobami. Poza tym bezprecedensowe wydaje się być i mało akcentowane działanie ochronne siarki przed skutkami promieniowania jonizującego. Wspomniane powyżej grupy SH wchodzą w reakcję z wolnymi rodnikami powstającymi w ustroju po napromienieniu przeciwdziałają tez zubożeniu enzymów w zawartość grup SH, stwarzają komórkom ustrojowym szansę przeżycia.

Kolejnym aspektem są właściwości grzybo i bakteriobójcze siarki. Między innymi siarka stosowana na kultury bakteryjne stafylokoków oraz podawana doustnie powoduje wzrost efektu leczniczego antybiotyków. W badaniach po kuracji siarką stwierdzano u pacjentów wyjałowienie z grzybów pleśniowych i chorobotwórczych bakterii, spadek poziomu przeciwciał przeciw tym grzybom i bakteriom oraz korzystny wpływ na odporność komórkową.

Siarka jako składnik każdej komórki wpływa na prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Uczestnicząc w uwalnianiu energii z białek, węglowodanów i tłuszczy, wspomaga ona procesy energetyczne organizmu. W metabolizmie znaczącą rolę odgrywa bogate w energię wiązanie siarkowe, podobne do wiązania fosforanowego. Odgrywa ono rolę w wewnątrzkomórkowych procesach energetycznych i w przemianie materii węglowodanów, białek, tłuszczy. Po kuracji związkami siarki obserwuje się też korzystne efekty przemiany lipidowej, polegające na obniżeniu poziomu cholesterolu, betalipoproteidów i trójglicerydów a u chorych z miażdżycą zrostową kończyn dolnych obniżenie poziomu choresterolu i fibrynogenu.

Ze względu na swoje wszechstronne właściwości siarka pełni bardzo znaczącą rolę w organizmie Poza najbardziej znanymi właściwościami siarki, można wymienić szereg innych jej funkcji, które pozytywnie wpływają na sprawne funkcjonowanie organizmu. Siarka wspólnie z fosforem i manganem pobudza pracę mózgu i układu nerwowego, chroni oczy przed zaćmą, pomaga w produkcji protoplazmy, wchodzi w skład zębów i kości, pozytywnie wpływa na układ hormonalny i pokarmowy, wpływa na aktywność wielu enzymów oraz wykazuje właściwości przeciwcukrzycowe gdyż siarka wchodzi w skład insuliny – hormonu regulującego poziom cukru we krwi. Ponadto związki zawierające siarkę są składnikiem ścian tętnic, przez co przyczyniają się do ich elastyczności. Siarkę zawiera również heparyna – substancji obniżającej ciśnienie krwi. 

Podsumowując wymienione powyżej właściwości, siarkę stosuje się wspomagania leczenia wielu chorób: chorób zwyrodnieniowych, przewlekłych dolegliwości reumatycznych ( artretyzm, reumatyzm ), dny moczanowej, dolegliwości płucnych, zapalenia zatok przynosowych, schorzeń skórnych: egzemy, łuszczycy ( w tym łuszczycy stawowej ), czyraków, świerzbu, pasożytniczych i ropnych schorzeń skórnych, trądziku krostkowego i różowatego, alergii skórnej, zaburzeń  wątrobowo – żółciowych, różnych zaburzeń jelitowych, cukrzycy, zapalenia tętnic oraz nadciśnienia i miażdżycy naczyń. Uzupełnienie diety w siarkę zaleca się również wszystkim, którzy pragną zachować odpowiedni poziom energii, opóźnić objawy starzenia oraz utrzymać dobrą formę. 

Do wspomagającego leczenia chorób, oraz jako uzupełnienie diety człowieka w siarkę zaleca się doustne zażywanie preparatów w tabletach zawierających siarkę, zewnętrznie w schorzeniach skórnych w postaci: maści, szamponów, mydełek a w schorzeniach reumatycznych dodatkowo stosowanie kąpieli w wodach siarczkowych. Zalecane jest również spożywanie wód leczniczych bogatych w związki siarki.

Przypadków toksyczności siarki nie stwierdzono. Nadmiar jej jest wydalany z moczem.

Bioprzyswajalność siarki organicznej nieutlenionej

Siarka jest niemetalem nieodzownym dla organizmu występującym w różnych formach. Wyróżniamy siarkę mineralną i utlenioną słabo przyswajalną przez organizm oraz siarkę organiczną nie utlenioną zbliżoną swoją formą do tej zawartej w produktach naturalnych, bardzo dobrze przyswajalną przez organizm.

Siarka zawarta w preparacie SUFRIN jest siarką organiczną nieutlenioną charakteryzującą się najwyższym stopniem biodostępności dla organizmu. Ta biodostępność nazywana jest bioprzyswajalnością i określa łatwość przyswajania siarki przez organizm.

Badania w tym kierunku zostały przeprowadzone przez profesora Jaquot z katedry farmacji Uniwersytetu w Chatenay. Miały one na celu określenie przyswajalności ( absorpcji ) w układzie pokarmowym, wydalania drogą żółciową, dystrybucji tkankowej, stałe farmakokinetyczno-plazmatyczne oraz wydalania S35 ( specjalnie  utworzonej do badań radioaktywnej postaci siarki z preparatu SUFRIN, tak aby jej przepływ w organizmie mógł być śledzony poprzez  wykrywanie promieniującego izotopu w poszczególnych tkankach )  u szczurów, po jednorazowej dawce suplementu diety SUFRIN.

Wykazały one, że siarka zawarta w SUFRIN-ie jest absorbowana w ilości do 40 % w przewodzie pokarmowym. Na podstawie obserwacji zachowania radioaktywnej siarki S35 można stwierdzić, że jest ona wydalana z moczem. Występuje również słabe wydalanie żółciowe, któremu towarzyszy całkowite wchłonięcie siarki radioaktywnej jak również jej wydalanie. Bilans absorpcji i eliminacji siarki z preparatu SUFRIN z organizmu wskazuje na wchłanianie i pozostawanie w tkankach dużej części przyswojonej siarki, co zostało potwierdzone znaczną obecnością radioaktywnej siarki w poszczególnych organach zwierząt doświadczalnych. Po jednorazowej dawce preparatu SUFRIN, obserwuje się powolne wnikanie i jej wydalanie z organizmu, które trwa do 24 godzin. Do różnych tkanek siarka dociera z różną prędkością i w zależności od rodzaju tkanki, z której jest zbudowany organ, z różną prędkością zostaje ona z niego eliminowana.

Z tego też względu w celach profilaktycznych jak również w przypadku różnych dolegliwosci zalecane jest zróżnicowane dawkowanie oraz częstotliwość zażywania preparatu SUFRIN zawierającego siarkę bioprzyswajalną.

Na tej podstawie świadczącej o przyswajaniu siarki z preparatu SUFRIN przez poszczególne  tkanki organizmu oraz jej wydalanie przez drogi moczowe, można orzec, że forma siarki zawarta w SUFRIN-ie jest w przeciwieństwie do siarki mineralnej i nieutlenionej, jest jak najbardziej bioprzyswajalna.

Warto również dodać, iż biodostępność siarki w preparacie SUFRIN wzmacniana jest przez zawarty w nim olej piniowy, który ze względu na zbliżoną sferę biodostępności jest nośnikiem siarki w preparacie.

Wody siarczkowe

Od wieków znane są kuracje siarczkowymi wodami leczniczymi. Nazywamy nimi te wody, które niezależnie od ogólnej mineralizacji zawierają nie mniej niż l mg siarki w litrze – dającej się oznaczyć jodometrycznie w przeliczeniu na siarkowodór H2S.

Najbardziej znane w Polsce uzdrowiska, które natura obdarzyła cudownymi wodami siarczkowymi to Swoszowice, Krzeszowice, Busko Zdrój, Solec Zdrój, Horyniec, Mateczny, Wieniec Zdrój, Lądek Zdrój, Przerzeczyn, Zakopane, Koszuty, Międzyrzecze.

Wykorzystywane są one w celach leczniczych już w średniowieczu. Już w 1578 r. wybitny polski lekarz pisał, że swoszowickie źródła ze względu na zawartość siarki mają moc leczenia chorób reumatycznych. O cudownych właściwościach wód siarczkowych pisał również Dr Józef Dietl (pionier balneologii w Polsce).

Najczęściej leczonymi balneologicznie schorzeniami są :
• schorzenia reumatologiczne i pourazowe narządów ruchu,
• przewodu pokarmowego i dróg oddechowych
• przemiany materii,
• zatruć przemysłowych,
• systemu nerwowego.

Przewijanie do góry